2 Eylül 2007 Pazar

geç-miş

bıçakla kazınmış bir ağacın gölgesinde
kanayan yarasını emerek hayatta kalmak

ve her sabah
parmak uçlarını güneşte kızartmaksa
birini sevmiş olmak

hayat artık banttan oynuyor demektir

1 yorum:

raskolnikov dedi ki...

ölüm degil bence seninkisi,ama yaşamakta degil bu hal,belki uyku hali insanın yada keşke uykuda olsaydım denecek bir hal,ama ne olursa olsun cok lezzetli bir şiir,içim ısındı,ürpermeme ve üşümeme demessek bişi